Walang hatol ng kamatayan para sa mga paninira tulad ng ginamit ni Kobe Bryant

Sa wakas, alam ko na anong galit na sabi ni Kobe Bryant mula sa bench noong nakaraang linggo tungkol sa isang NBA referee na sumampal sa kanya ng technical foul. Ibinunyag ng video na tinawag ni Bryant ang pangalan ng ref at pagkatapos ay sa mahinang boses, madaling matukoy sa pamamagitan ng pagbabasa ng labi, ay nagsabing 'fucking bading.'

Sa kabila ng aliteration at parallelism, hindi ko na muling gagamitin ang present participle na iyon sa sanaysay na ito.

Ngunit kung bibigyan ko ng kahulugan ang pangyayari at ang sumunod na kontrobersya, gagamitin ko ang pangngalan na tinukoy ng participle. Ipinapangako kong gagamitin ko ito nang may pag-iingat dahil ang salitang 'bastos' — na mayroon isang mahaba at masalimuot na kasaysayan — ngayon ay nasa gitna ng panibagong debate tungkol sa mapanganib, nakakainsulto, o mapoot na pananalita.

Pinagmulta si Bryant ng $100,000 para sa patuloy na tinutukoy ng mga host ng telebisyon bilang kanyang “slur.” Ang hoops star, minsan inakusahan ng panggagahasa ng isang manggagawa sa hotel, humingi ng tawad (dalawang beses), na nagmumungkahi sa dulo na ang salitang bading (na iminumungkahi ng aking spell checker na baguhin ko sa 'uto') dapat “patayin .”

Sa isang sikat na ngayong debate sa iba pang mga African-American na artista, iminungkahi ni Oprah Winfrey ang isang bersyon ng parusang kamatayan para sa ' n-salita, ” kaya mayroon na tayong hindi bababa sa dalawang salita na nakaupo sa death row.

Buong pagsisiwalat: Dahil lumaki ako noong 1950s at '60s, hindi ko kailanman natatandaan na ginamit ko ang n-word (ipinagbawal ito ng aking mga magulang), ngunit ang 'bading' ay karaniwang ginagamit sa palaruan at sa locker room. Sa paglipas ng mga taon, ang mga lalaki ay bumuo ng isang maliit na thesaurus ng mga kasingkahulugan, depende sa likas at target ng insulto: bading, bading, queer, homo, fairy, tinkerbell, prutas, tatlong-dolyar na perang papel, at higit pa.

Ang mga bersyon ng slur ay umiiral sa ibang mga wika at kultura, isang salitang Espanyol na ' bading .” Iyon ang salitang ginamit ng Cuban boxer na si Benny Paret laban sa kanyang kalaban Emile Griffith sa kanilang 1962 welterweight battle. Ang mga pinsalang natamo ni Paret sa laban na iyon ay magreresulta sa kanyang kamatayan, isang kuwento na kilalang-kilala ng isang nakasaksi, si Norman Mailer.

Habang iniisip ko ang mga oras na una kong nalaman ang mga pang-iinsulto na ito, sumagi sa isip ko na ang mga ito ay bihirang itinuro sa isang batang lalaki o lalaki na itinuturing na pambabae o isang homosexual. Sa aking bayan, ang paggamit ng gayong mga paninira ay mga ekspresyon ng alpha male dominance at lalo na malakas sa larangan ng paglalaro kung saan ang layunin ay sikolohikal at pisikal na dominasyon.

Marami na ang nagbago mula noong gabing iyon, kasama na ang ang paglitaw ng salitang 'bakla' upang ilarawan hindi lamang ang isang sekswal na oryentasyon kundi isang buong kultura. Simula sa New York's Mga kaguluhan sa stonewall , isang kilusang pagpapalaya ng bakla at lesbian ay naging sapat na epektibo upang ilipat ang maraming mga Amerikano sa mga bagong antas ng pagpaparaya.

Sa kontekstong ito, paano natin dapat bigyang-kahulugan ang galit ni Bryant laban sa isang referee? Upang paikliin kung ano ang maaaring maging mas mahabang sanaysay, hayaan mo akong mag-alok ng ilang opinyon sa anyo ng mga headline na ito:

• Walang sinuman ang dapat magsabi ng kahit ano sa pampublikong lugar na hindi niya gustong makita o marinig sa Internet. Oo, nababasa namin ang iyong mga labi.
• Ang pampublikong paghingi ng tawad na nagmumula sa pagsasabi ng 'mali' na bagay ay karaniwang naghahayag na ang pinagmulan ay hindi talaga nagsisisi ngunit nais na iwaksi ang negatibong publisidad.
• Ang sagot sa masamang pananalita ay hindi “walang pananalita” — ang parusang kamatayan — kundi mabuting pananalita.
• Sa ganitong mga kaso, dapat na i-print o i-broadcast ng mga organisasyon ng balita ang nakakasakit na ekspresyon upang malaman ng mga manonood kung ano ang aktwal na sinabi. Ang mga paraphrase, euphemism, verbal veils ay hindi gumagana.

Hindi lamang ginamit ng Los Angeles Times ang termino sa kuwento ni Bryant kundi nagdagdag ng katwiran para sa nakakagulat na hitsura nito sa morning paper. Sa mas kaunting pagbabawal kaysa sa mga editor ng pahayagan, maraming blogger ang gumamit ng salita nang walang paghingi ng tawad, na umaakit sa karaniwang hanay ng mga komento sa mga isyu ng lahi, kasarian, at isports, ang ilan ay napaliwanagan, ang iba ay nagpapahiya.

Ang gayong katapatan ay wala kahit saan sa isang bilang ng mga balita at sports gab fest. Nakinig ako sa isang ganoong palabas at naghintay ng higit sa 15 minuto para sa isang tao na gumamit ng salitang pinag-uusapan. Ang nakuha ko lang ay mga euphemism, bowdlerization, adjectives, passive constructions, at hindi mabilang na paggamit ng panghalip na 'ito,' gaya ng 'hindi dapat sinabi ...'

Ang pag-publish ng mga bawal na salita na lumabas sa mga balita ay hindi nangangailangan ng mga pulang headline, matapang na mukha o 30-point type. Ang isang salita ay maaaring ihayag sa katawan ng teksto, o sa loob ng papel, o sa pamamagitan ng isang link sa website. Anumang karagdagang inhibitions ay smack ng isang maling pampulitikang kawastuhan, gayunpaman mahusay na nilayon.

Tungkol naman sa hatol na kamatayan

Tumutok tayo sandali sa pagbibigay ng salitang hatol ng kamatayan. (Hindi mo ba gusto ang pun?). Ang 'pagpatay' ng isang salita, na parang posible iyon, ay lilikha ng isang epekto, na gagawa ng kahit na inosenteng paggamit ng salitang radioactive. Ang pagbabawal sa bading ay nangangahulugan ng pagkawala ng mga maikling bersyon na 'fag.' At ang orihinal na kahulugan ng 'fagot,' isang grupo ng mga stick (na maaaring kamag-anak ng salitang 'Fascism'). At ang salitang 'fagged,' ibig sabihin ay 'pagod.' At ang paggamit ng British ng 'fag,' ibig sabihin ay isang sigarilyo. At ang makasaysayang paggamit ng 'fag' upang italaga ang isang mas batang mag-aaral na nagbibigay ng mga serbisyo, na hindi sekswal na likas na ipinapalagay, sa isang mas matandang estudyante. Ang lahat ng kasaysayang iyon, ang lahat ng mga kahulugang iyon at higit pang ripple sa pamamagitan ng Oxford English Dictionary.

Alam natin mula sa kamakailang kasaysayan ng n-salita, ang konteksto at tagapagsalita o may-akda ay may malaking kahulugan. Ang mga taong karaniwang target ng gayong mga salita ay binibigyan ng lisensya ng marami sa kultura na gamitin ang mga salitang iyon sa hindi nakakasakit, kahit na magiliw na mga paraan.

Bagama't ang ilan ay maaaring tumutol sa isang double standard — 'Paano OK lang para sa Snoop Dog na sabihin ito ngunit hindi kay Dr. Laura?' — mayroong isang bagay na itinuring na mapagpalaya tungkol sa pagkuha ng pagmamay-ari at kontrol sa mga instrumento ng hindi pagpaparaan. Sa mga African-American, may mga pagkakaiba-iba ng opinyon sa mga linya ng henerasyon sa paggamit ng 'n-word' ng mga rapper.

Upang makahanap ng katulad na halimbawa ng pagbabagong ito ng semantiko, maaari kong bumaling sa karanasan ng aking panganay na anak na babae na si Alison, isang lesbian/thespian na nakatira sa Atlanta. Nang lumabas siya, mahirap malaman kung paano ilarawan ang kanyang bagong pagkakakilanlan hanggang sa nagpahayag siya ng kagustuhan para sa 'queer' at ang nakakatawang neologism na 'homo-flexible.' Sino ang maaaring mag-isip na ang isang homophobic insulto ng ika-20 siglo ay maaaring maging isang pinagmumulan ng pagmamalaki sa ika-21?

Imposibleng mahulaan kung paano magbabago ang wika sa paglipas ng panahon, maliban na ito ay magbabago. Sa katunayan, may mga responsableng paggamit ng mga salitang bawal. Ang paggamit ni Bryant ng 'fagot' ay hindi isa sa kanila, ngunit ang saklaw ng paggamit na iyon sa media ay dapat na kasama - sa lahat ng pagkakataon - isang hindi nakakaakit na pagsalin ng salita.

Narito ang isang replay ng isang chat na pinangunahan ko sa paksang ito ...